Ingmar Bergman to uosobienie kina autorskiego i być może największy przedstawiciel egzystencjalizmu w filmie, skupiony na jednostce wciąż mierzącej się ze swoim „ja” i stawiającej najważniejsze pytania: Kim jestem? Czym się kieruję? Ku czemu zmierzam? Czym jest moja wolność? Przed kim mam się rozliczyć z życia? Bergmanem inspirowali się Scorsese, Coppola, Allen, Lynch, Altman… Choć nigdy nie zdobył Złotej Palmy, na 50-lecie twórczości w 1997 r. dostał w Cannes, jako pierwszy i jak dotąd jedyny, „Palmę Palm”. Jego „Tam, gdzie rosną poziomki” z 1958 r. wciąż figuruje w zestawieniach największych dokonań światowej kinematografii, w tym na watykańskiej liście 45 filmów o największych wartościach artystycznych, moralnych i religijnych.
Zapraszamy!
P.S. Wszystkich, którzy nie doczekali się „Skrzypka na dachu” jeszcze raz serdecznie przepraszamy. Do tematu wrócimy, jeśli tylko technika na to pozwoli.
Bilety dostępne w Giżyckim Centrum Kultury od 3-go września.
